Met een tante in een Benedictijns klooster heeft het kloosterleven me altijd geïntrigeerd. Toen ik dit boekje van Wil Derkse onder ogen kreeg kon ik me nog beter verplaatsen in de aandacht, schoonheid en orde van haar wereld. In het boek vertaalt de schrijver de regels van Benedictus (6e eeuw) naar onze huidige tijd. Een prachtig boekje over persoonlijk leiderschap met de regels van Benedictus als leidraad.
Wil Derkse past de monastieke geloften toe op het leven binnen organisaties, maar ook is het een bron voor levensoriëntatie en -stijl. Het gaat in op de benedictijns leiderschap (mensen stimuleren tot groei), benedictijns “tijdsmanagement”: de moeilijke kunst van het beginnen, de nog moeilijker kunst van het ophouden en de allermoeilijkste kunst van het vinden van de juiste houding tussen het beginnen en het ophouden, waardoor je het nooit meer druk hebt.
Natuurlijk kun je de leefregel van Benedictus snel veroordelen als ‘niets nieuws onder de zon’, of ‘veel open deuren’. Ik zou eerder zeggen dat de regel down to earth is, niet gericht op interessante verlichtingservaringen of vurige bekeringsmomenten. Het zijn eenvoudige regels, maar het is zeker niet eenvoudig om er werkelijk naar te leven. Met aandacht je omgeving verzorgen, van harte commitment geven, aandachtig luisteren en genoegen nemen met kleine (verbeter)stapjes is voor de meesten van ons nog lang geen gemeengoed. Zeker in deze tijd van de 24-uurs-economie, internet, koopzondagen, GSM en flitskapitaal. Het in je leven brengen van deze eenvoudige regels kan je, zelfs na 1500 jaar, heel veel opleveren.