Of we nu een verhaal delen, een verdriet, een behoefte of een verlangen: niets maakt dat we ons meer verbonden voelen dan als we merken dat de ander werkelijk naar ons luistert. Eigenlijk gek, van jongs af aan leren we dat we ons moeten uitspreken: ‘zeg wat je voelt, of denkt’, of; ‘kom voor jezelf op’, ‘zeg dan dat je het er niet mee eens bent’. Maar hebben we ooit op school of thuis écht geleerd om te luisteren? Ik heb het heel lang lastig gevonden, snel als ik was met een goedbedoelde oplossing, een grapje of een weerwoord als ik het ergens niet mee eens was en niet kon wachten om mijn eigen standpunt naar voren te brengen.
Door Harville Hendrix en Hellen Lakelly Hunt is de ‘Imago dialoog’ ontwikkeld, een prachtig instrument om op een reflectieve manier naar de ander te leren luisteren. Of je nu in een romantische relatie zit, een familie- of werkrelatie: deze manier van luisteren is altijd te gebruiken en zeer effectief. De dialoog focust op spiegelen, samenvatten en empathie en gaat ervan uit dat ieders standpunt valide is. Er is een duidelijke ‘verteller’ en een duidelijke ‘luisteraar’ en die twee rollen zijn strikt gescheiden. Als de ene partner spreekt, luistert de ander. Hierdoor gaat de dialoog voorbij aan ‘eens’ of ‘oneens’ en geeft ruimte voor het ontdekken van het gezichtspunt van de ander. Voor degene die vertelt is het een fijn gevoel om te kunnen uitspreken, zonder dat de ander gaat reageren of oplossen. Als je uitgesproken bent, wissel je van rol en wordt de verteller de luisteraar. Dit maakt het gesprek een dialoog.
De dialoog oefenen:
- De verteller nodigt de luisteraar uit voor een dialoog over een onderwerp dat hij/zij graag wil bespreken.
- De verteller spreekt in de ‘ik’ vorm: ‘wat me dwarszit is’ ‘ik voel me’
- De luisteraar spiegelt wat hij/zij hoort. ‘Eens kijken of ik je begrijp, ik hoor je zeggen dat….’ ‘heb ik je goed gehoord?’
- De verteller zegt ‘ja’ of ‘nog niet helemaal, wat ik ook wil zeggen is…’
- Dan vraagt de luisteraar: ‘is er meer wat je daarover wilt zeggen?’ Net zo lang tot de verteller alles heeft verteld en de luisteraar alles heeft gespiegeld en samengevat.
- De luisteraar valideert de verteller door te zeggen ‘ik begrijp wat je me vertelt en waarom ik het begrijp is….’
- Daarna probeert de luisteraar in te voelen (empathie) hoe het moet voelen voor de verteller: ‘ik kan me voorstellen dat jij je dan ….. voelt’ (of de luisteraar het ermee eens of oneens is, is niet van belang)
- Wissel van rol.
De dialoog stelt direct op elkaar reageren uit, waardoor de verteller rust krijgt om ongestoord tot de kern te komen. Het voorkomt dat een (gevoelig) gesprek in een discussie ontaardt. Het vergt kracht en moed van de luisteraar om zich te verplaatsen in de wereld van de ander en zijn of haar eigen wereld even aan de kant te schuiven, maar het levert veel op. Je zult merken dat je steeds beter gaat luisteren en kunt meevoelen in wat de ander je vertelt. En…je komt vanzelf aan de beurt!
Heb je hulp nodig? Ik begeleid je graag.