Vaak hoor ik stellen vertellen over wat hen het meest dwarszit in hun partner. Grofweg zijn er twee situaties:
- je partner is onbereikbaar
- je partner over-reageert en “vat dingen verkeerd op”.
Iemand zei laatst: “het probleem met mijn vrouw is gewoon dat ze zo geprikkeld is! Als ik iets zeg reageert ze alsof ik haar wil vermoorden.” Interessant genoeg vond juist deze vrouw dat haar man zo teruggetrokken was. “Hij wil nooit praten. Als ik zeg dat ik een gesprek wil dan geeft hij mij zijn “beginnen we nu alweer?” blik en hij verdwijnt naar de schuur.
Wat elk van deze partners stoort is het verdedigingsmechanisme dat de ander laat zien in antwoord op henzelf!
In situaties waarin we ons niet emotioneel veilig voelen is het heel logisch dat je jezelf wilt beschermen. Feitelijk is ons brein op deze manier geprogrammeerd (zie mijn blog over brein en liefde). Dit overlevingspatroon heeft maar één doel: bescherming! Dit begint in onze kinderjaren, als we nog niet zoveel emotioneel en psychologisch gereedschap tot onze beschikking hebben. Als we opgroeien hebben we de neiging om vast te houden aan onze bekende overlevingspatronen. Dit is onze “automatische piloot” , waarop we terugvallen totdat we ons ervan bewust worden. Vaak realiseren we ons niet dat dit gedrag ons alleen maar verder van huis brengt.
Het goede nieuws is dat je er iets aan kunt doen. Je kunt leren je partner zich veilig te laten voelen in jouw nabijheid. Daardoor zou je partner zich geruster kunnen voelen en het verdedigingsschild dat hij of zij heeft opgetrokken (en waaraan jij zo’n hekel hebt), laten vallen.
Hoe kun je het veilig maken voor je partner?
- Je partner werkelijk zien, en niet het beeld dat jij op hem of haar hebt geplakt
- Nieuwsgierig zijn, op een kritiekloze manier
- Inslikken van oordelen of kritiek
- Echt luisteren in plaats van je eigen gedachten en gevoelens uit te spreken
- Erkennen van je partners verhaal, of je het er nu mee eens bent of niet
- Meevoelen met je partners emoties.
Het komt er op neer dat je je partner uit zijn of haar verdedigingspatroon helpt door liefde in plaats van door de aanval op het mechanisme zelf. Want stel dat je kind huilt en jij wordt boos: wat denk je dat er gebeurt? Inderdaad, je kind zal nog veel harder gaan huilen. Maar als je probeert bij de onderliggende behoefte te komen, je kind te troosten, aandacht te geven of te helpen in slaap te vallen, dan kan het zijn overlevingsmechanisme laten gaan en zich ontspannen en veilig voelen en zijn zoals het werkelijk is.
Dus maak het veilig voor je partner. Je zult verrast zijn van het resultaat.
In mijn praktijk in Friesland, bij Sneek begeleid ik jullie samen in dit proces.